>
EMAKUMEOK, GURE ESKUBIDEAK DIRELAKO, MARTXAN!!!
Orain urtebete, Euskal Herrian bizi garen Emakumeon Eskubideen Gutuna egiteko konpromisoa adierazi genuen jendaurrean. Eta horretan gabiltza.
Martxoaren 8 honetan, emakume guztien esku jarriko dugu guk eginiko lana, gutun hori denon artean osa dezagun. Bizi dugun errealitatea nola ikusten dugun adierazi behar dugu diagnostiko horretan. Eta esku artean ditugun erronkak asko badira ere, Martxoaren 8 honetan lehentasun batzuk nabarmendu nahi ditugu:
1. Indarkeria sexista, tratu txarrak, bortxaketak, emakumeak erailtzea eta bestelako ekintza mesprezagarriak atzean uzteko, gizarte osoak egin behar du lan; izan ere, hemen ez da inor erantzule egiten. Gaur egunean, gizonek ez dute onartzen euren ardura eta “ni ez naiz izan” esatera mugatzen dira, beste askorik gabe.
Erakundeek adierazpen asko egiten dituzte, eta hartu beharreko neurriez aritzen dira; baina gero, berdintasun politikak, ekintza positiborakoak, berdintasun planak, eta abar, eta abar, aurrekontuetan azkenak doaz ilaran. Badago diru publikoa zertan gastatu, eta ez emakumeon eskubideak defendatzen, hain zuzen ere. Ez dago borondaterik, ez dago benetako egitasmorik, aurrekontudunak, ez zaie jarraipenik eta ebaluaziorik egiten, eta, batez ere, ez dute EMAITZA POSITIBORIK emakumeontzat.
2. Zainketak baloratzea nahi dugu. Euskal Herrian emakumeok biztanleriaren erdia baino zertxobait gehiago gara, bizitzak jarrai dezan egin beharreko lanen eta zainketen %80 egiten ditugu, eta lan hori ez dago, ez gizarte mailan, ez ekonomikoki, aitortuta. Beraz, pertsona guztiok zainduak izateko dugun eskubidea aldarrikatu nahi dugu. Emakumeok aukeratzeko eskubidea dugu, AUKERATU ESAN DUGU, zaindu nahi dugun ala ez; eta ez dadila betebehar bat bihurtu, nahiz eta ordaindutakoa izan. Bestalde, gaur egungo beharrizanei erantzungo dien sistema publiko eta unibertsala nahi dugu.
3. Gizartearen hainbat esparrutan dagokigun lekua patriarkatuak eta sistema kapitalistak ukatu egiten digu, eta orain berreskuratu egin behar dugu leku hori. Gutxiengoa gara erabakitzeko esparruetan eta botere arloan, ez gaude behar bezala ordezkatuta ekonomia eta politika aldetik balioa duten eremuetan, iraupen luzeko langabetu multzo handiena osatzen dugu, soldata kaxkarrenak ditugu, baldintza txarreko kontratuak egiten dizkigute eta gizarte-laguntzak jaso behar izaten ditugu. Eta beste emakume batzuen egoera okerragoa da oraindik: etxeko langileak, etorkinak eta prostitutak; hauek ez dituzte gainerako langileek dituzten eskubideak ere, eta, gainera, gizartearen zati handi baten iritzirako, patriarkatuaren gaitz-aztarna osatzen dute. Txirotasuna emakumeok pairatzen dugu.
Horregatik guztiagatik, emakume guztiei dei egiten diegu: heterosexualei, lesbianei, transexualei, hemen jaio edo handik etorritakoei, eskubideak dituzten edo ez dituzten langileei. Elkar gaitezen eta egin dezagun Gutuna denok batera. Beste mundu bat posible dela pentsatzen dugulako, askatasunean, berdintasunean, elkartasunean, bakean eta emakumeenganako justizian oinarritutako mundu bat, eta hori lortzeko, indarra eta matxinada beharrezko direlako...
GORA EMAKUMEON BORROKA!!!
Orain urtebete, Euskal Herrian bizi garen Emakumeon Eskubideen Gutuna egiteko konpromisoa adierazi genuen jendaurrean. Eta horretan gabiltza.
Martxoaren 8 honetan, emakume guztien esku jarriko dugu guk eginiko lana, gutun hori denon artean osa dezagun. Bizi dugun errealitatea nola ikusten dugun adierazi behar dugu diagnostiko horretan. Eta esku artean ditugun erronkak asko badira ere, Martxoaren 8 honetan lehentasun batzuk nabarmendu nahi ditugu:
1. Indarkeria sexista, tratu txarrak, bortxaketak, emakumeak erailtzea eta bestelako ekintza mesprezagarriak atzean uzteko, gizarte osoak egin behar du lan; izan ere, hemen ez da inor erantzule egiten. Gaur egunean, gizonek ez dute onartzen euren ardura eta “ni ez naiz izan” esatera mugatzen dira, beste askorik gabe.
Erakundeek adierazpen asko egiten dituzte, eta hartu beharreko neurriez aritzen dira; baina gero, berdintasun politikak, ekintza positiborakoak, berdintasun planak, eta abar, eta abar, aurrekontuetan azkenak doaz ilaran. Badago diru publikoa zertan gastatu, eta ez emakumeon eskubideak defendatzen, hain zuzen ere. Ez dago borondaterik, ez dago benetako egitasmorik, aurrekontudunak, ez zaie jarraipenik eta ebaluaziorik egiten, eta, batez ere, ez dute EMAITZA POSITIBORIK emakumeontzat.
2. Zainketak baloratzea nahi dugu. Euskal Herrian emakumeok biztanleriaren erdia baino zertxobait gehiago gara, bizitzak jarrai dezan egin beharreko lanen eta zainketen %80 egiten ditugu, eta lan hori ez dago, ez gizarte mailan, ez ekonomikoki, aitortuta. Beraz, pertsona guztiok zainduak izateko dugun eskubidea aldarrikatu nahi dugu. Emakumeok aukeratzeko eskubidea dugu, AUKERATU ESAN DUGU, zaindu nahi dugun ala ez; eta ez dadila betebehar bat bihurtu, nahiz eta ordaindutakoa izan. Bestalde, gaur egungo beharrizanei erantzungo dien sistema publiko eta unibertsala nahi dugu.
3. Gizartearen hainbat esparrutan dagokigun lekua patriarkatuak eta sistema kapitalistak ukatu egiten digu, eta orain berreskuratu egin behar dugu leku hori. Gutxiengoa gara erabakitzeko esparruetan eta botere arloan, ez gaude behar bezala ordezkatuta ekonomia eta politika aldetik balioa duten eremuetan, iraupen luzeko langabetu multzo handiena osatzen dugu, soldata kaxkarrenak ditugu, baldintza txarreko kontratuak egiten dizkigute eta gizarte-laguntzak jaso behar izaten ditugu. Eta beste emakume batzuen egoera okerragoa da oraindik: etxeko langileak, etorkinak eta prostitutak; hauek ez dituzte gainerako langileek dituzten eskubideak ere, eta, gainera, gizartearen zati handi baten iritzirako, patriarkatuaren gaitz-aztarna osatzen dute. Txirotasuna emakumeok pairatzen dugu.
Horregatik guztiagatik, emakume guztiei dei egiten diegu: heterosexualei, lesbianei, transexualei, hemen jaio edo handik etorritakoei, eskubideak dituzten edo ez dituzten langileei. Elkar gaitezen eta egin dezagun Gutuna denok batera. Beste mundu bat posible dela pentsatzen dugulako, askatasunean, berdintasunean, elkartasunean, bakean eta emakumeenganako justizian oinarritutako mundu bat, eta hori lortzeko, indarra eta matxinada beharrezko direlako...
GORA EMAKUMEON BORROKA!!!
>
========================================================
EMAKUMEOK, GURE ESKUBIDEAK DIRELAKO, MARTXAN!!!
Hace un año hicimos público nuestro compromiso de trabajar en la elaboración de la Carta de los Derechos de las Mujeres que vivimos en Euskal Herria. Y en ello estamos.
Este 8 de Marzo ponemos en manos de todas las mujeres lo que nosotras hemos elaborado para que entre todas creemos esa carta: un diagnóstico de cómo vemos la realidad en la que vivimos. Y aunque son muchos los retos que tenemos, este 8 de marzo queremos marcar algunas prioridades:
1. Acabar con la violencia sexista, los malos tratos, violaciones, asesinatos a mujeres. Porque aquí nadie se hace responsable. Es hora de que los hombres asuman su responsabilidad y no se limiten a decir aquello de "yo no he sido" y un poco más. Trabajar por una sociedad igualitaria donde no tenga justificación ningún modo de violencia hacia las mujeres es tarea de toda la sociedad.
Las instituciones que hacen muchas declaraciones, y hablan mucho de las medidas a tomar, pero luego las políticas de igualdad, de acción positiva, los planes de igualdad, etc., etc., son el vagón de cola de todos sus presupuestos. Necesitan el dinero público para otras cosas que les interesan más que los derechos de las mujeres. No hay voluntad, no hay planes de los de verdad, con presupuesto, con seguimiento con evaluación y sobre todo con RESULTADOS POSITIVOS para nosotras.
2. Valorar los cuidados. En Euskal Herria las mujeres somos algo más de la mitad de la población, realizamos el 80% de las tareas necesarias para la subsistencia y el cuidado de la vida, trabajo no reconocido ni social ni económicamente. Reivindicamos pues el derecho de todas las personas a recibir cuidados. Una llamada a la insumisión de las mujeres a la obligación de cuidar. Que las mujeres podamos elegir, ELEGIR DECIMOS, si queremos cuidar o no, y que no se convierta en una obligación aunque nos la quieran pagar. Queremos también un sistema público y universal que atienda las necesidades existentes.
3. Recuperar los espacios que nos corresponde en los diferentes ámbitos de la sociedad y que el patriarcado y el sistema capitalista nos niega. Somos minoría en los órganos de toma de decisiones y de poder, estamos infrarrepresentadas en aquellas áreas que tienen valor económico y político, constituimos el grupo mayoritario de personas desempleadas de larga duración, las peor pagadas, contratos más precarios y perceptoras de ayudas sociales. Por no hablar de las que no tienen derechos como el resto de la clase trabajadora como son las empleadas de hogar, las emigrantes y las prostitutas, que además de no tener ningún derecho, son consideradas por un gran sector de la sociedad como la mayor lacra del patriarcado. La feminización de la pobreza es un hecho.
Por todo ello, hacemos un llamamiento a todas las mujeres: heterosexuales, lesbianas, transexuales, las que nacimos aquí o vinimos de allá, trabajadoras con derechos o sin ellos, a que nos pongamos en marcha para que juntas elaboremos la Carta. Porque creemos que otro mundo es posible, un mundo basado en la libertad, la igualdad, la solidaridad, la paz y la justicia hacia las mujeres y porque para conseguirlo, es necesaria toda la fuerza y toda la rebeldía…
>
GORA EMAKUMEON BORROKA!!!!
No comments:
Post a Comment